بررسی چگونگی تشکیل اسکارن شمال غربی کیبرکوه با استفاده از داده های سنگ نگاری، شیمی کانی ها و شاره های درگیر جنوب غرب خواف (جنوب شرق خراسان رضوی)

اسکارن کیبرکوه در شمال شرقی بلوک لوت و جنوب غربی شهرستان خواف در استان خراسان رضوی قرار گرفته است. این اسکارن و کانی­زایی آهن همراه با آن، در نتیجه­ی نفوذ توده­های گرانیتوئیدی ائوسن به درون آهک­های کرتاسه تشکیل شده­اند. گارنت (گروسولار- آندرادیت)، کلینوپیروکسن (دیوپسید- هدنبرژیت)، اپیدوت، آمفیبول، مگنتیت، کلسیت و کوارتز کانی­های مهم و اصلی اسکارن در شمال غربی کیبرکوه هستند. این اسکارن از نوع کلسیک و دارای منطقه های آمفیبول- اپیدوت اسکارن، گارنت - اپیدوت اسکارن و پیروکسن- اپیدوت اسکارن است. ترکیب شیمیایی گارنت­های مورد بررسی از ۴۶/۵۹ تا ۴۵/۹۹ درصد آندرادیت متغیر است و کلینوپیروکسن­ها وابسته به سری محلول جامد دیوپسید- هدنبرژیت هستند و مقدار مول درصد هدنبرژیت آنها از ۵۴/۴۸ تا ۲۵/۶۷ تغییر می­کند. بررسی­های شاره­های درگیر در منطقه کیبرکوه غربی روی رگه­های کوارتز همراه با اسکارن­ها و کانی­زایی آهن صورت گرفته است، دو نوع شاره درگیر این رگه­های کوارتز حضور دارند که به نوع  aو b تفکیک شده­اند. براساس بررسی­های دماسنجی این شاره­های درگیر، دارای گستره دمایی بیشتر از °c۳۴۰- ۲۰۰ و نیز دامنه شوری از ۲ تا ۱۹ درصد وزنی معادل نمک طعام برای نوع a و ۳۴ تا ۴۰ درصد وزنی معادل نمک طعام برای نوع b هستند، شاره­های درگیر نوع a دارای شوری پایین تا متوسط ولی شوری نوعb  به صورت چشمگیری بالاتر از نوع a است. وجود دو نوع شاره با شوری کم و بالا می­تواند دلیلی بر حضور، چرخش و اختلاط آب­های ماگمایی و آب­های سطحی در کیبرکوه باشد. اسکار­ن­ها در کیبرکوه در دو مرحله­ی پیشرونده و پسرونده در شرایط گریزندگی اکسیژن حدواسط تا بالایی تشکیل شده­اند. کانی­زایی آهن در مرحله اسکارن پسرونده از شوراب­های نوع b به وجود آمده­اند. این شاره­ها احتمالاً از خاستگاه ماگمایی هستند.